Instagramowe poszukiwania kopacza piłki


Felietonik




Chłopaki mają grać, dziewczynki - ładnie wyglądać. Za kilka lat będą uwodzić graczy i cieszyć się ich wygraną. Taka jest rola kobiet w XXI wieku. Nie dla nas Pań kopanie piłki, nie dla nas Pań ubrudzone od błota stroje, nie dla nas Pań siniaki na nogach – oj nie, nie. Dla płci pięknej przypisana jest zupełnie inna rola, rola popularnych już „WAGs”. Wytapetowane, wyretuszowane, wychudzone, wymodelowane i wyimaginowane postacie z okładek Vogue’a, które mają błyszczeć, uśmiechać się i zbierać miliony lajków w mediach społecznościowych. 
Ileż to razy na widok dziewczyny Krychowiaka drgnęło Panom coś w spodniach? O ile ma co jeszcze drgnąć od siedzenia przed telewizorem z piwem i nie robienia zupełnie niczego, z wyjątkiem oglądania meczów i oceniania po kolei  każdego gracza na boisku. Biedne żony, które wpatrują się w obraz nędzy i rozpaczy, przypominają sobie te wszystkie obietnice z przed ślubu o wielkiej karierze.
Marzą o tym, żeby wyglądać tak jak Lewandowska czy inna Marina., więc kupują coraz to nowe diety, kosmetyki, żeby chociaż troszkę, ociupinkę poczuć się jak one.
Zapominają, że kiedyś same uprawiały sport, może nawet piłkę nożną do momentu, aż nie usłyszały słów krytyki. Przecież piłka to nie jest sport dla kobiet, przecież kobieta nie może być spocona, brudna i niepomalowana. Przecież to byłoby nieestetyczne i w ogóle wstrętne. Fu. Dziewczynka musi być przygotowana do roli partnerki u boku piłkarza. Najlepiej za dużo nie mówić, uśmiechać się i mieć piersi na wierzchu. 
Czy nie w złym kierunku to wszystko podąża? Może pozwolimy dziewczynkom, nam kobietom być trochę chłopakami? Za nim odpowiesz na to pytanie pobiegnij poprawić szminkę przed lustrem, żeby wstawić kolejne wyuzdane zdjęcie na Instagram (może w końcu jakiś wyższej klasy piłkarz Cię zauważy).

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wywołana do odpowiedzi

Obraz
  Cześć i czołem!  Witam Was wszystkich moi Drodzy, na wstępie chciałabym zaznaczyć, że ten wpis na blogu miał być zupełnie inny. Miał nosić tytuł "SPOKÓJ" i opisywać stan, w jakim teraz się znajduje i to jak wiele w życiu udało mi się uspokoić. Niestety, z racji faktu, że zostałam wywołana do tablicy, po X wiadomościach na moje prywatne konto, będzie to zupełnie inna historia. Ogólnie, chce mi się śmiać, jednocześnie jestem dość zmieszana i zakłopotana, faktem, że przyszło mi się wypowiedzieć w tej kwestii. Do sedna! Wiecie, że telewizja kłamie? Na ogół tak jest i fakt, faktem w większości przypadków to, co zobaczycie i przeczytacie to bzdury. Ale nie w tym. Cóż, jest taki program w telewizji, ni to o miłości, ni to o pasji, ni to o zawodzie. Jeśli jesteś związany z krowami, czy inną kukurydzą to możesz wziąć w nim udział. Niektórym szczęśliwcom udaje się w nim odnaleźć miłość. Chyba wiecie o jaki program chodzi? Przy okazji ostatniego wyemitowanego odcinka napłynęło do mnie
Czytaj więcej

W końcu. miłość.

Obraz
Miłość . Zwykle opisywałam stan, który wydawał mi się tą właściwą miłością, tym pożądaniem, bez którego nie mogłam żyć. Chęcią posiadania drugiego człowieka, która zwykle mnie przerażała i przerastała. Ta miłość, która opisywałam zawsze w moich postach na blogu, ta miłość o której zawsze rozmawiałam z innymi, ta miłość o której powrót prosiłam Boga, ta miłość przez którą robiłam najgorsze i najdziwniejsze rzeczy, ta miłość przez którą i dla której zmieniałam się na gorsze, ta miłość dla której rwałam włosy z głowy i wylewałam morze łez, ta dla której dałabym się zabić, ta miłość dla której ja bym zabiła, ta której kłamstwa były na porządku dziennym, ta miłość - to ból. Zawsze kierowałam się przeświadczeniem, jakie głośno powiedział Keanu Reeves, a mówi ono o tym, że jeśli mianujesz się kochankiem to musisz być wojownikiem, bo jeśli nie walczysz o miłość to jest nic nie warta. Nie. Miłość to nie jest ciągła walka, to nie są łzy i pot i krzyk i strach i gniew i och, wszystko co wywołuje
Czytaj więcej

Karma (NIE) wraca

Obraz
            Choć już od dawna większość, jeśli nie 100% mojego życia pochłania sport, to od dłuższego czasu zbierałam się do napisania tego tekstu. I wciąż do końca nie wiem, o czym powinien być.  Żebyśmy się dobrze zrozumieli - wiem, co chcę przekazać, ale nie wiem czy mogę złączyć te myśli w jeden, spójny tekst. Myślę, że bardziej na miejscu byłoby nagranie podcast 'u, ale póki co, nie ma jak, nie ma gdzie, nie ma czasu. Czasu. Czas. To może zacznijmy od tej "karmy", o której wspominam w tytule.      Szczerze mówiąc, nie wiem czy kiedykolwiek napisałabym coś na ten temat, gdyby nie wczorajsza informacja, która zwaliła mnie z nóg. Jeśli ktoś przeczytał przynajmniej jeden mój tekst, to wie, że nigdy łatwo nie było. Czy ja krzywdziłam? Pewnie tak, ale uczciwie, z głębi serca - mnie krzywdzono częściej i bardziej. I nie - to nie będzie kolejny tekst o tym, jak mi źle i nie dobrze! Nie, nie. Wiedzie mi się, powiedzmy "w porządku", w każdym razie jest OK. Jeśli ktok
Czytaj więcej