szary odcień teczy

jechałam dzisiaj rano autobusem

pierwszy raz przyglądałam sie twarzom ludzi podążającym w nieznanym mi kierunku

pewnie stwierdzili że jestem jakas nienormalna czy cos w tym rodzaju

ale wierzcie mi nie mogłam oderwac wzorku od ich twarzy

podejrzewam ze oni od mojej tez

cóż chodzi o to ze dostrzegłam w każdej twarzy kazdej osoby smutek

wydaje mi sie ze u niektórych było to cos wiecej niz smutek

cierpienie zmęczenie bagaż doswiadczen i problemów

czemu zobaczyłam to dopiero teraz nie wiem

zwykle mam gdzies co dzieje sie wokół mnie kiedy podrozuje komunikacja miejska byle wysiasc jak najszybciej na swoim przystanku

może było to spowodowane tym ze sama mialam przeszklone oczy ze znanych tylko mi powodów

może wtedy widzi sie lepiej jak to mówia patrzy sie sercem

najwieksza uwage przykuł starszy pan dziadek

na pierwszy rzut oka nie bylo w nim nic ciekawego na pozór był nawet zadowolony

jednak pod warstwami zmarszczek w jego oczach zobaczyłam smutek

smutek żal i pewnie tez ból

za serce chwyciło mnie to niezmiernie 

szkoda że z dnia na dzien naszę życie jest coraz bardziej nie do zniesienia

szczerze zazdroszczę osobą które nie wiedzą co znaczą problemy

rozumiem młodosć rządzi się swoimi prawami jednakże ta beztroska we wszystkim

powierzchownosc i materializm sa czasem przytłaczające

pare dni temu ktos powiedział mi ze przynajmniej my bedziemy madrzejsi bogatsi o doswiadczenie

itp itd nie bede przytaczac całego cytatu ale na pewno wiecie o co mi chodzi

niemniej jednak powiedziec młodemu człowiekowi ze kiedys mu to wyjdzie na dobre w erze konsumpcjonizmu i społeczeństwa konsumpcyjnego a zarazem masowego to sprawa przegrana

smieszny jest tylko fakt ze kiedy juz wszyscy ludzie wysiadaja z autobusu po dotarciu do celu

ich mimika twarzy diametralnie sie zmienia

widzimy usmiechnietych

wesołych

odmóżdżonych 

ludzi

byłaby to myslozbrodnia myslac inaczej to pytanie

biało różewiczowsko byle jak